برباد رفتن ثروت ایران
ساعت ۲۴: شوربختانه خبرهایی که از همسایه های ایران می رسد برای ایرانیان نه تنها خوشحال کننده نیست بلکه آنها را بد حال و غمگین می کند. در غرب کشور گفته می شود سد سازی ترکیه بخش هایی از آب ایران را در نزدیکی ارس به ترکیه انتقال خواهد داد.
در همان سو آذربایجان کوشش میکند یکی از راههای ترانزیت کالا از راه جادهای در ایران را محدود کند. در شرق ایران متاسفانه گروه طالبان ناسپاسی کرده و سهم ایران از آب هیرمندرا نمیدهد.در شرق ایران اگرچه پاکستان تعرضی به ایران ندارد، اما با سرمایهگذاری هنگفت چین بندر چابهار ایران را کمارزش کرده است. کشور کوچک قطر با سرمایهگذاری سرسامآور شرکتهای غربی و نیز حزب کمونیست چین گازی که با ایران شریک است را با شتاب برداشت میکند. در ابعاد دیگر روسیه به عنوان همسایه ایران به جای اینکه به ایران کمک کند کاری کرده که کشورمان در مخمصه قرار گیرد.دهها میلیارد دلار منابع ارزی ایران در کشورهایی مثل چین، ژاپن، کرهجنوبی و… حبس شده است. منابع نفت ایران به ارزانترین قیمت به چنگ شرکتهای چینی میرسد و منابع گاز ایران به دلیل سرمایه کافی زنده به گور میشوند.
در این وضعیت و در حالی که ایران کوشش میکند با کشورهای حاشیه خلیجفارس دیپلماسی منعطف را تجربه کند، متاسفانه کویت با زور عریان میگوید ایران از میدان مشترک نفت و گاز با این کشور سهمی ندارد. این خبرها به گوش ایرانیان میرسد و آنها را غمگین میکند و از خود میپرسند اگر اداره کشور با همین دستفرمان پیش برود ثروتهای طبیعیمان چگونه و با کدام سازوکار و بر بنیان کدام راهبرد صیانت خواهد شد.این در حالی است که از سوی دیگر نیروهای متخصص ایرانی و گروهی که فن و صنعت بلد هستند و حتی پزشکان و پرستاران و نیز دانشجویان نخبه که اصلیترین ثروت به حساب میآیند ایران را ترک میکنند و دستکم بسیاری از مهاجران قصد برگشت به ایران را ندارند. اگر فرار سرمایه از ایران (که رقم دقیقی از آن در دست نیست) را بر مسائل و ثروتهایی که بر باد میروند اضافه کنیم ابعاد دلسردی ایرانیان روندی فزاینده میگیرد. دولت و نهادهای مسوول باید دستکم یکجا سفت و استوار بایستند و از انعطاف بیهوده دست بردارند.
